Haviksnest Den Haag 2022

Begin maart 2022 fietste ik langs een bosperceel en hoorde het geluid van een roepende Havik. Op die dag heb ik geen Havik kunnen ontdekken. De dagen daarna fietste ik geregeld langs het bosperceel op zoek naar de Havik.
Op 5 maart ontdekte ik daar zelfs twee Haviken. Een koppeltje Haviken. Gaaf. Misschien wel een broedgeval daar.

De weken daarna ben ik geregeld langs gefietst op zoek naar de Haviken voor een mooie foto. Regelmatig zag ik de Haviken door het bosperceel vliegen. Af en toe kon ik een zittende of een net weg vliegende Havik op de foto zetten. Ook lukte het me beide Haviken naast elkaar vast te leggen. 

Voor mij was het wel duidelijk. Een nest moest daar in de buurt zitten en dat bleek later ook te kloppen. Af en toe hoorde ik paringsgeluiden maar helaas . . . dit was niet te zien. Eén van de mooiste foto's die ik van een Havik daar heb kunnen nemen was toen ik al zoekende ineens een Havik op een tak zag zitten. Ik had gelukkig even tijd deze foto te nemen. Ik weet niet of dit het mannetje of vrouwtje was.

Wanneer het broeden van de Haviken is begonnen weet ik niet. Op enig moment hoorde ik duidelijk jonge Haviken. Ik kon aan de geluiden niet opmaken om hoeveel jongen het ging. Voor mij leek het er steeds één te zijn maar Jan Koetze zei tegen mij dat er gewoonlijk drie jonge Haviken per nest uit het ei kruipen en dat het geluid mogelijk om beurten door een jong gemaakt kon worden. Goed opletten op de geluiden dus. Halverwege juni hoorde ik meerdere juveniele Haviken geluiden. Uiteindelijk kon ik er drie op verschillende plaatsen traceren. Zien deed ik ze niet. 

Eind juni zag ik een de jongen op de takken heen en weer klauteren. Door de vele takken en bladeren zag ik de contouren van de juveniele Haviken. Ze gingen helaas niet mooi op een tak zitten voor een leuke foto. Enkele dagen later zag ik ze door het bosperceel heen en weer vliegen maar een leuke foto?? Ho maar. Dat lukte niet totdat ik op 29 juni weer bedoeld bosperceel stond in te kijken.
Ik hoorde en zag ze weer heen en weer vliegen en er werd ook een prooi door een ouder gebracht. Een hoop herrie tussen een paar juveniele Haviken brak los. Kennelijk werd er om een prooi gevochten. Plotseling vloog een juveniele Havik redelijk voor me naar een dode tak van een boom en landde daar. Af en toe roepend en maar rond kijkend bleef hij een achttal minuten zitten. (verschil tussen de eerste en laatste foto). Daarna vloog hij weer het donkere gedeelte van het bosperceel in. Ik was blij. Voor mij was het verder goed zo. Ik had nu ook mooie foto's van één van de juveniele Haviken. De jongen zijn uitgevlogen. Einde van het volgen van dit nest.
Tot volgend jaar maar weer hoop ik.